Μισοί μέσα, μισοί έξω, ποδόγυροι που βρέχονται, κορίτσια που διστάζουν, αγόρια που καμαρώνουν, τσούρμο συνέχεια, να μην μπορείς να ξεμοναχιαστείς καθόλου, κι ο αδερφός μου φρουρός του χρόνου με την άβολη φωτογραφική του μηχανή, που μας ακολουθούσε παντού।
Αμφιλοχία και πάλι.
γεια σας!
ReplyDeleteΑυτή είναι και η αγαπημένη ατάκα της μαμάς μου. Από τότε που την έμαθε την λέει περιχαρής κάθε φορά που είναι έτοιμη να βουτήξει στο δροσερό νεράκι.
Μακάρι τα μπάνια να σας δίνουν τόση ευχαρίστηση όσο και σ εκείνη.