Μέρες του σχολειού

Καλή χρονιά στα παιδιά που ξεκινάνε το σχολείο. Αν μπορείτε μην τα συνηθίζετε στη γκρίνια. Τα χρόνια αυτά είναι μοναδικά.

Βέβαια η πρώτη μέρα του σχολειού δεν είναι ιδανική ανάμνηση για όλους. Εγώ ας πούμε είχα περάσει δύσκολες ώρες την πρώτη μέρα της Πρώτης Δημοτικού. Ενώ είχα πάει όλο κέφι και χαρά, κάπως φοβήθηκα τους αυστηρούς δασκάλους, τον παιδονόμο, το βλοσυρό παπά κι απο το φόβο μου κατουρήθηκα μέσα στην τάξη. Tρόμος με έπιασε, μη με καταλάβουν και με τιμωρήσουν, ή με αρχίσουν στην καζούρα, ή και τα δύο. Έμεινα ακίνητη και σκουπίστηκε με το φόρεμα μου χωρίς να τα καταλάβει κανείς. Ευτυχώς καταφερα να μη με πάρουν χαμπάρι.

Στο διάλειμμα σηκώθηκα κι έτρεξα στο σπίτι μου ν' αλλάξω, γύρισα μετά σαν αστραπή. Ηθικόν δίδαγμα: Το καλύτερο σχολείο είναι αυτό που βρίσκεται κοντά στο σπίτι σου, όπως λένε και οι παιδαγωγοί.

Ο παιδονόμος ήταν ένας τρομερός τύπος που τριγυρνούσε στην αυλή με μαστίγιο για να μας φοβερίζει και να καθόμαστε φρόνιμα। Μια μέρα με χτύπησε στα πόδια μόνο και μόνο επειδή έπαιζα κυνηγητό στο διάλειμμα! Πήγα σπίτι κλαίγοντας και εξήγησα στον πατέρα μου τα καθέκαστα. Ξαναγυρίσαμε μαζί στο σχολείο, έπιασε τον παιδονόμο και του έβαλε τις φωνές. Από τότε μπορούσα τουλάχιστον να παίζω στα διαλείμματα.

Όταν σας πιάνει το παράπονο για τα σχολεία να σκέφτεστε καμιά φορά κι εμάς που είχαμε παιδονόμους, τρώγαμε ξύλο νομίμως, κι ήμασταν στην τάξη πολύ περισσότεροι από είκοσι...

Στη φωτογραφία εδώ με τη δασκάλα μου δεν είμαστε όλη η τάξη, έχει κοπεί η φωτογραφία, δεν ξέρω γιατί, και λείπουν πολλοί.

Ας μπορέσουν τα παιδιά να χαρούν τα παιδικα τους χρόνια στο Σχολείο, ας περάσουν όμορφες στιγμές, ή έστω αστείες, ας γνωρίσουν πολλούς φίλους, ας γνωρίσουν επίσης και λίγα απο τα ταλέντα τους.