Διακοπές στη Ναύπακτο

Ένα καλοκαίρι πήγαμε διακοπές στη Ναύπακτο μαζί με την αδερφή της μαμάς μου και τα παιδιά της. Γι αυτό είμαστε τόσο πολλά παιδιά εδώ. Είναι τα ξαδέρφια μου, ο Θανασάκης και η Νίτσα, κι όλοι εμείς, Έλλη, Στέλλα, εγώ με το ξανθό κοντό μαλλί και η Μάτα στην αγκαλιά του μπαμπά.
Ο μεγάλος αδερφός μου λείπει διότι μάλλον αυτός θα ήταν που πήρε τη φωτογραφία.
Έκανε πολλή ζέστη στο Αγρίνιο τα καλοκαίρια, κι έτσι αποφάσισαν οι γονείς μας να παραθερίσουμε κοντά στη θάλασσα. Τη λατρέψαμε τη Ναύπακτο και λατρέψαμε και τη θάλασσα. Μάθαμε κολύμπι απο μικρά παιδιά και σε όλη μας τη ζωή το απολαύσαμε.
Ήταν χρόνια πολύ ανέμελα, η παιδική μας ηλικία στο μεσοπόλεμο. Είχαμε πιστέψει ότι ζούσαμε σε μια εποχή που η ζωή καλυτέρευε κι ανακαλύπταμε πράγματα συνέχεια, κι όλος ο κόσμος τα ανακάλυπτε σιγά- σιγά.
Δεν φανταζόμασταν πως παραμόνευε ο πόλεμος που θα τα σάρωνε όλα.
Αυτή η φωτογραφία είναι από τις πολύ αγαπημένες μου. Η μαμά μου και η θεία μου φαίνονται τόσο ήρεμες κι ευχαριστημένες. Θα είχαν κουραστεί ίσως απο τις δουλειές, κι όπως κάθισαν και μας φώναξαν γύρω τους, θα σκέφτηκαν για μια στιγμή πως ο κόπος τους για όλους εμάς δεν πήγαινε χαμένος